Երեւանում Գանդիի Արձանը՝ Ողջունելի Փաստ
Պատրիկ Ազատյանը Երեւանում տեղադրուելիք Մահաթմա Գանդիի արձանի գաղափարին դէմ իր յօդուածում բովանդակալից փաստարկներ է առաջ բերում: Գանդիի քաղաքական ժառանգութիւնն իսկապէս վիճայարոյց է: Ինչպէս Ազատյանն է նշում, Գանդիի առաջնորդած Հնդկական Ազգային Համագումարը 1920-ականների սկզբին Խալիֆայութեան Շարժմանն էր աջակցում՝ որպէս երկրի հսկայ մահմեդական բնակչութեան հետ համագործակցելու հարթակ: Այն օսմանեան փլուզուող կայսրութեան սուլթանի հանդէպ գաղութատիրական ուժերի կողմից տեղադրուած սահմանափակումներին ընդդէմ շարժում էր. սուլթանը խալիֆն էր՝ այսինքն, սուննի մահմեդականութեան առաջնորդը: (Երբ Մուսթաֆա Քէմալը անցաւ իշխանութեան եւ աշխարհիկ հանրապետութիւն հիմնեց Թուրքիայում, նա խալիֆայութեանը ամբողջովին վերջ դրեց, այնպէս որ այդ շարժումը մարուեց:) Հայ ազգայնականների համար Գանդիի կապը Խալիֆայութեան Շարժման հետ բացասական կէտ կարող է հանդիսանալ:
A Statue of Mahatma Gandhi is Welcome in Yerevan
Patrick Azadian puts forward some meaningful arguments in his article against the plan for a statue of Mahatma Gandhi in Yerevan. Gandhi’s political legacy is indeed controversial. As Azadian outlined, the Indian National Congress led by Gandhi supported the Khilafat Movement in the early 1920s as a platform for co-operating with the large Muslim population in the country. They were protesting the limitations placed by the colonial powers on the Ottoman Sultan – who served as Caliph, or head of Sunni Islam – as the empire was collapsing. (Once Mustafa Kemal came to power and established a secular republic in Turkey, he abolished the caliphate outright, so that movement subsided.) For Armenian nationalists, Gandhi’s association with the Khilafat Movement could be a sore point.
naregseferian.com 